Memo: opvragen gegevens behandelaar curatieve sector

Inleiding

Elst, 21 januari 2025 – MediSync is een initiatief binnen de sector bedrijfszorg/arbodienstverlening. MediSync neemt het opvragen en verwerken van medische informatie bij zzp bedrijfsartsen, arbodiensten en maatschappen uithanden. Wij zien in de praktijk dat soms niet helemaal duidelijk is welke informatie kan worden opgevraagd bij een behandelaar of andersom dat een behandelaar te weinig of te veel informatie verstrekt. MediSync is van mening dat een goede gegevensuitwisseling tussen de bedrijfsarts en behandeld artsen alle partijen ten goede komt. We hebben daarom WVO Advocaten weer gevraagd om het juridisch kader te schetsen.

Mag een bedrijfsarts medische informatie opvragen bij behandelaren van een werknemer?

De bedrijfsarts mag (medische) gegevens van een zieke werknemer opvragen bij de behandeld arts (huisarts of specialist) als dit nodig is voor de verzuimbegeleiding. De arts mag de gevraagde gegevens alleen doorgeven als de zieke werknemer hiervoor uitdrukkelijke toestemming heeft gegeven. Hiervoor geeft de zieke werknemer een schriftelijke machtiging af aan de arbodienst of bedrijfsarts.[1]

Welke medische informatie mag opgevraagd worden?

De machtiging bevat de algemene gegevens van de werknemer en bevat een vermelding van de klachten waarmee de werknemer zich heeft ziekgemeld. Alleen over die klachten kan informatie worden opgevraagd. Daarbij kan het gaan om het uitwisselen van feitelijke gegevens en om afstemming en overleg, die noodzakelijk zijn in het kader van behandeling, verzuimbegeleiding of re-integratie.[2]

Kan er ook sprake zijn van een verplichting om informatie op te vragen?

De KNMG-richtlijn noemt dat de bedrijfsarts na eigen onderzoek behoefte kan hebben om gegevens uit te wisselen. Dit is echter niet onder alle omstandigheden vrijblijvend. Het Regionaal Tuchtcollege voor de Gezondheidszorg heeft in een uitspraak van 16 juni 2023 geoordeeld dat van de bedrijfsarts verwacht mocht worden dat zij (overigens ook uit eigen beweging en uiteraard met toestemming van klaagster) contact op zou nemen met de behandelaar van klaagster, de huisarts.[3] Redengevend was dat de klaagster per e-mail had aangegeven het niet eens te zijn met de conclusie van de bedrijfsarts en dat de huisarts inmiddels (allerlei) lichamelijke klachten heeft bevestigd. Ook in een latere e-mail was aangegeven dat de huisarts van oordel was dat er wel degelijke sprake was van ziekte en aan klaagster het advies had gegeven om een second opinion te laten verrichten. Onder deze omstandigheden lag het volgens het college op de weg van de bedrijfsarts om contact met de huisarts te zoeken.

Mag een behandelend arts een geneeskundige verklaring afgeven?

Een geneeskundige verklaring is een (schriftelijke) verklaring die door een arts is opgesteld en waarin een oordeel wordt gegeven over de werknemer en diens (medische) geschiktheid of ongeschiktheid om bepaalde activiteiten te verrichten of achterwege te laten. Het is voor een behandelend arts niet toegestaan om een dergelijke verklaring af te geven over een eigen patiënt. [4]

‘Werk’oordelen

De beantwoording van de vraag of een werknemer geschikt is om zijn werk te doen is voorbehouden aan de bedrijfsarts en het is niet aan de behandelend arts(en) om daarover te oordelen. Het advies van de bedrijfsarts is voor de werkgever ook leidend voor de inspanningen die zij in het kader van de re-integratie van een zieke werknemer moet verrichten. De bedrijfsarts kan dus afstemmen/overleggen, en vragen hebben over informatie over diagnose, behandeling, adviezen en prognose, maar zal zelf een oordeel (moeten) vormen in relatie tot het werk.

‍